مطالعه تأثیر درجه حرارت و شوری بر رشد باکتری pseudomonas sp. مقاوم به روی جداسازی شده از رسوبات خلیج فارس

جذب زیستی یک فن آوری مؤثر برای حذف بهینه آلاینده ها ازجمله فلزات سنگین از محلول های آبی است. در این مطالعه میکروارگانیسم مقاوم به روی از رسوبات خلیج فارس جداسازی و با انجام تست های بیوشیمیایی شناسایی گردید. در ادامه قابلیت رشد میکروارگانیسم شناسایی شده در حضور غلظت های مختلف فلز موردبررسی قرار گرفت. همچنین تأثیر فاکتور های درجه حرارت و شوری بر رشد باکتری مطالعه و شرایط رشد آن تعیین گردید. باکتری pseudomonas sp. به عنوان گونه مقاوم به روی جداسازی و با استفاده از تست هایی بیوشیمیایی و رجوع به منابع باکتریولوژیکی شناسایی شد. باکتری مذکور قادر به رشد تا غلظت های بالای این فلز یعنی 320 میلی گرم بر لیتر بود و با افزایش غلظت روی در محیط رشد باکتری کاهش یافت. به گونه ای که حداکثر رشد باکتری در غلظت 20 میلی گرم بر لیتر این فلز 87/0 اندازه گیری شد و با افزایش غلظت روی در محیط به 320 میلی گرم بر لیتر، رشد باکتری به 4/0 کاهش یافت که اختلاف معنی داری با حداکثر رشد باکتری در غلظت 20 میلی گرم بر لیتر فلز روی را نشان می داد(05/0 p≤). درجه حرارت مناسب برای رشد باکتری مذکور در این تحقیق 25 درجه سانتی گراد بود و با حداکثر رشد باکتری در دمای 15 و 45 درجه سانتی گراد تفاوت معنی داری نشان داد(05/0 p≤). همچنین نتایج حاصل از تست هالو فیل، حاکی از هالوتولرانت بودن گونه فوق بود. با افزایش غلظت نمک از صفرتا 4 درصد رشد باکتری افزایش یافته و در صورت افزایش نمک به غلظت های 6، 8 و 10 درصد رشد به طور قابل توجهی کاهش یافت.